عشق

جایگزین کردن آدم ها راهی برای فراموش کردن عشق نخواهد بود.هر آدمی در زندگی عطر مخصوص به خود را دارد با لبخندها نگاه ها و خاطرات منحصر به فرد.همانطور که بعضی چیزها را نمیشود بزور بدست آورد خیلی از خاطرات و آدم هایش را نمیشود با چنگ و دندان و با پناه بردن به عشقی دیگر از یاد برد.سعی کردن آدم ها در فراموشی عشق،با عشقی دیگر،آدمی دیگر،چیزی جز بی هویتی و پوچی باقی نمیگذارد.عشق چیزی نیست که بتوان در حوالی هر چشمی،کوچه و خیابانی بدنبالش گشت،باید خودش به سراغ آدم بیاید پس از درک کردن و کنار آمدن با گذشته ی خود.هیچ آدمی مسئول شکست ها و اندوه ناشی از جدایی ما نیست که بخواهیم با وجودش دردی را التیام بخشیم.جایگزین کردن آدم ها در زمانی که نباید، بجای فراموشی آسیب های بزرگ تری را به دنبال می آورد
حاتمه ابراهیم زاده