کاش می شد قلب ها آباد بود
کینه و غم ها به دست باد بود
کاش می شد دل فراموشی نداشت
نم نم باران هم آغوشی نداشت
کاش می شد کاش های زندگی
تا می شد در پشت قاب بندگی
کاش میشد کاش ها مهمان شوند
کاش می شد آسمان غمگین نبود
رد پای کینه ها رنگین نبود
کاش میشد روی خط زندگی
ﻣﯿﺮﻭﺩ ﻋﻤﺮ ﻭﻟﯽ ﺧﻨﺪﻩ ﺑﻪ ﻟﺐ ﺑﺎﯾﺪ ﺯیست !