اگر بخواهم سالار خویش باشم، باید بدون آمادگی باشم. بگذار هر سازی که میخواهد باشد، بگذار از کوک خارج شده باشد؛ چرا که تنها ساز «انسان» میتواند از کوک خارج شود.
فردریش نیچه
ﺍﺯ ﺭﻭﺍﻧﺸﻨﺎﺳﯽ ﭘﺮﺳﯿﺪﻧﺪ:
ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺍﻟﮕﻮ ﺑﺮﺍﯼ ﭘﯿﺮﻭﯼ در زندگی ﭼﯿﺴﺖ؟
ﮔﻔﺖ : « ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ» ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺍﻟﮕﻮ ﻫﺴﺘﻨﺪ.
ﮔﻔﺘﻨﺪ :ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﻧﻤﯽﺩﺍﻧﻨﺪ ،
ﮔﻔﺖ : ﺳﺨﺖ ﺩﺭ ﺍﺷﺘﺒﺎﻫﯿﺪ ، ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ ﺷﺶ ﺧﺼﻮﺻﯿﺖ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﮐﻪ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻫﯿﭻﮔﺎﻩ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﮐﺮﺩ...
ﺍﻭﻝ ﺍﯾﻨﮑﻪ: ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﯽﺩﻟﯿﻞ ﺷﺎﺩ ﻫﺴﺘﻨﺪ
ﺩﻭﻡ ﺍﯾﻨﮑﻪ: ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺳﺮﺷﺎﻥ ﺑﻪ ﮐﺎﺭﯼ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺍﺳﺖ
ﺳﻮﻡ ﺍﯾﻨﮑﻪ: ﻭﻗﺘﯽ ﭼﯿﺰﯼ ﺭﺍ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻨﺪ
ﺗﺎ ﺑﺪﺳﺖ ﻧﯿﺎﻭﺭﻧﺪ ﺩﺳﺖ ﺍﺯ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﺑﺮ ﻧﻤﯽﺩﺍﺭﻧﺪ
ﭼﻬﺎﺭﻡ ﺍﯾﻨﮑﻪ: ﺑﻪ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﺩﻝ ﻧﻤﯽﺑﻨﺪﻧﺪ.
ﭘﻨﺠﻢ ﺍﯾﻨﮑﻪ: ﻭﻗﺘﯽ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺩﻋﻮﺍ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ
ﺳﺮﯾﻊ ﺁﺷﺘﯽ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻫﻢ ﮐﯿﻨﻪ ﺑﻪ ﺩﻝ ﻧﻤﯽﮔﯿﺮﻧﺪ
و ﺷﺸﻢ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﺭﺍﺣﺘﯽ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ.
پس کودکانه زندگی کنید ...
زندگی مانند اکو ست.
چیزی که میفرستی،
بارها و بارها بسوی تو باز میگردد.
پس بیاید محبت و مهربانی
عشق را تمرین کنیم.
قضاوت های تو نسبت به دیگری
دقیقا چهره ی خود توست
تو همان را میبینی
که در لایه های زیرین
وجودت پنهان داری
من قدیم آدمی بود که تلاش میکرد اطرافیانش رو تحت هر شرایطی راضی نگه داره،اما منِ جدید فقط به حال خوب و آرامش خودش فکر میکنه!
منِ قدیم به حرف مردم اهمیت میداد و ناراحت میشد، اما منِ جدید یاد گرفته اونارو پشت سرش رها کنه! منِ قدیم با چنگ و دندون برای موندن آدما تو زندگیش میجنگید،
اما منِ جدید یاد گرفته آدمی که موندنی باشه نیاز به جنگیدن نداره!
منِ قدیم در مقابل قضاوت های اشتباهی که درموردش میشد توضیح می داد و تلاش میکرد تا قانع کنه،
اما منِ جدید سکوت میکنه و براش اهمیتی نداره!
من از ضربه ها و شکست هایی که خوردم ممنونم...
چون باعث شده این منِ قوی به وجود بیاد و حقیقتش این مَن رو بیشتر دوستش دارم..
در پس هر قضاوت شما
یک نفر میسوزد!
یک نفر میجوشد!
یک نفر میمیرد!
گاهی اوقات به حرفای خامت
قبل از گفتن، فرصت پخته شدن بده...
برگ در انتهای زوال می افتد و میوه در انتهای کمال؛
بنگر که تو چگونه می افتی!
شاید نشود به گذشته
برگشت و یک آغاز
زیبا ساخت
ولی میشود هم اکنون
آغاز کرد و یک پایان زیبا ساخت...
۱. خیره شدن به دیگران
۲. با دهان پر حرف زدن
۳. قطع کردن حرف دیگران
۴. اظهار فضل و دانایی کردن
۵. بلند حرف زدن
۶. خیلی محکم یا شل دست دادن
۷. پرخوری در میهمانیها
۸. گذاشتن آرنج روی میز
۹. پچپچ کردن و خندیدن مرموز در حضور دیگران
۱۰. دراز کردن دست از سوی آقایان و اصرار برای دست دادن با خانمهایی که به هر دلیلی مایل نیستند.
۱۱. باد کردن یا صدا در آوردن با آدامس
۱۲. استفاده بیاندازه از تلفن همراه
۱۳. نمایش عمومی احساسات و رومانتیک بودن در حضور دیگران
۱۴. توهین یا کنایه و طعنه زدن به دیگران
۱۵. بهداشت ضعیف و رفتارهای ناپسند بهداشتی در حضور دیگران: مانند خلال دندان، تمیز کردن بینی حتی با دستمال، شانه کردن مو
۱۶. حمله به حریم شخصی و باورهای افراد
۱۷. بینظمی و زرنگی در نوبت
۱۸. ریختن آشغال روی زمین حتی در جاهای کثیف
۱۹. پوشیدن لباس نامناسب، یا آراسته نبودن
۲۰ خندیدن به خطاها، آسیب دیدن یا مشکل دیگران
۲۱. به کار بردن کلمههای زشت و زننده
۲۲. هنگام گفتگو، نگاه کردن به جایی غیر از چهره مخاطب
۲۳. حل و فصل کردن مشکلات (با فرزند یا همسر یا...) در جمع
۲۴. کشیدن سیگار در جمع
۲۵. سکوت و کم حرفی غیر عادی یا عبوس بودن در جمع
۲۶. مسخره کردن لهجهها یا شوخیهای تحقیرآمیز جنسیتی
۲۷. افراط و تفریط در سلام و احوالپرسی
۲۸. بدگویی از دیگران
۲۹. فضولی کردن
۳۰. بیتوجهی به وقت و برنامه دیگران
آدمها زندگی میکنند…
انسانها زیبا زندگی میکنند!
آدمها میشنوند…
انسانها گوش میدهند!
آدمها میبینند…
انسانها عاشقانه نگاه میکنند!
آدمها در فکر خودشان هستند…
انسانها به دیگران هم فکر میکنند!
آدمها میخواهند شاد باشند…
انسانها میخواهند شاد کنند!
دوست حقیقی"
به تو حقیقت را میگوید،
هر چند آن حقیقت
تو را بیازارد
و نفست را بگزد ؛
اما دشمنت
تو را میخنداند
حقیقت، تلخ
اما سازنده است
دروغ، شیرین
اما ویرانگر است..
جایگزین کردن آدم ها راهی برای فراموش کردن عشق نخواهد بود.هر آدمی در زندگی عطر مخصوص به خود را دارد با لبخندها نگاه ها و خاطرات منحصر به فرد.همانطور که بعضی چیزها را نمیشود بزور بدست آورد خیلی از خاطرات و آدم هایش را نمیشود با چنگ و دندان و با پناه بردن به عشقی دیگر از یاد برد.سعی کردن آدم ها در فراموشی عشق،با عشقی دیگر،آدمی دیگر،چیزی جز بی هویتی و پوچی باقی نمیگذارد.عشق چیزی نیست که بتوان در حوالی هر چشمی،کوچه و خیابانی بدنبالش گشت،باید خودش به سراغ آدم بیاید پس از درک کردن و کنار آمدن با گذشته ی خود.هیچ آدمی مسئول شکست ها و اندوه ناشی از جدایی ما نیست که بخواهیم با وجودش دردی را التیام بخشیم.جایگزین کردن آدم ها در زمانی که نباید، بجای فراموشی آسیب های بزرگ تری را به دنبال می آورد
حاتمه ابراهیم زاده
1.مردم را با لقب صدا نکنید.
2.روزانه از خدا معذرت خواهی کنید.
3.خدا را همیشه ناظر خود ببینید.
4.لذت گناه را فانی و رنج آن را طولانی بدانید.
5.بدون تحقیق قضاوت نکنید.
6.اجازه ندهید نزد شما از کسی غیبت شود.
7.صدقه دهید،چشم به جیب مردم ندوزید.
8.شجاع باشید،مرگ یکبار به سراغتان می آید.
9.سعی کنید بعد از خود،نام نیک بجای بگذارید.
10.دین را زیاد سخت نگیرید.
11.با علما و دانشمندان با عمل ارتباط برقرار کنید.
12.انتقادپذیر باشید.
13.مکار و حیله گر نباشید.
14.حامی مستضعفان باشید.
15.اگر میدانید کسی به شما وام نمیدهد،از او تقاضا نکنید.
16.نیکوکار بمیرید.
17.خود را نماینده خدا در امر دین بدانید.
18.فحّاش و بذله گو نباشید.
19.بیشتر از طاقت خود عبادت نکنید.
20.رحم دل باشید.
21.با قرآن آشنا شوید.
22.تا میتوانید بدنبال حل گره مردم باشید.
23.گریه نکردن از سختی دل است.
24.سختی دل از گناه زیاد است.
25.گناه زیاد از آرزوهای زیاد است.
26.آرزوی زیاد از فراموشی مرگ است.
27.فراموشی مرگ از محبت به مال دنیاست.
28.محبت به مال دنیا سرآغاز همه خطاهاست
( نهج البلاغه)
از امام علی (ع)پرسیدند واجب و واجبتر چیست؟
نزدیک و نزدیکتر کدامند؟ عجیب و عجیبتر چیست؟ سخت و سخت تر چیست؟ فرمود : واجب اطاعت از الله و واجبتر از آن ترک گناه است. نزدیک قیامت و نزدیکتر از آن مرگ است. عجیب دنیا وعجیبتر ازآن محبت دنیاست. سخت قبر است وسخت تر از آن دست خالی رفتن به قبر است.
اگه کسی به تو لقب بدی داد،
لازم نیست بهت بربخوره!
این لقب به تو صدمه نمی زنه،
برعکس نشون میده که
خود گوینده
از لحاظ اخلاقی،
چقدر فقیره!
هارپر لی
یادمون باشه که اگه مرد یا زنی خوش برخورده و رفتار خوبی نشون میده، الزاما قصد اینو نداره باهامون لاس بزنه یا نخ بده!
برخی از خانوادهها بچههاشون را نجیب و مؤدب بزرگ کردن.
نفر اول:
آغوش مادریست که با تمام وجود ، بغلت کرد و شیرت داد
نفر دوم:
دستان پدریست که برای راه رفتنت ، با تو کودکی کرد
نفر سوم:
خواهر یا برادریست که برای ندیدن اشکهایت ، تمام اسباب بازیهایش را به تو داد
نفر چهارم:
معلمی بود که برای دانستنت با تمام بزرگیش هم سن تو شد تا یاد بگیری
نفر پنجم:
دوستی ست که روز ازدواجت در آغوشت کشید و چنان در آغوشش فشرد که انگار آخرین روز زندگیش را تجربه میکند
نفر ششم:
همسرتوست که باتمام وجوددرکنار تو معمار زندگی مشترک تان است
گویی دو شاخه از یک ریشه اید
نفر هفتم :
فرزند توست که خالق زیبایی های آینده است
آری شاید هر کدام از ما تمام هفت نفر را نداشته باشیم
اما
خوشبختی همین حوالیست ...
مادرت را بنگر...
پدرت را ببین ..
خواهر یا برادرت را حس کن ..
به معلمت سر بزن...
دوستت را به یاد بیاور...
همسرت را در آغوش بگیر...
فرزندت را ببوس...
یک وقت دیر نشود برای خوشبخت شدنت...
خوشبختی را با همه قلبت حس کن ،همین نزدیکیست..
آدمهایی که می دونن خوشبختی به چه معناییه به اندازه ی کافی غم رو خورده، تلخی رو چشیده و درد رو زیرِ دندون بردن ...
حتی بارها صدای خُرد شدنِ کمرشون رو شنیدن
اما تسلیم نشدن ، انتخاب کردن که قوی باشن ، خودشون رو نجات دادن و شدن خوشبخت ...
اونقدر خوشبخت که با دیدن یه گلِ زیبا کلی ذوق میکنن
و حالا درک کردن که تو بازی زندگی یه وقتهایی هم باختِ تلخی نصیبشون میشه اما این باخت یا مشکلات همیشگی نیستن و بُردهای شیرین درانتظارشونه
ما از راه دور
به زندگی دیگران نگاه میکنیم
و به نظرمان میرسد
که آنها بر جاده های هموار گام برمیدارند
جاده همواری وجود ندارد!
خودمان باید راه را هموار کنیم...